به گزارش مجله خبری نگار،تیمی مشترک از محققان اسپانیایی و اکوادوری با بررسی ۳۲ مطالعه که شامل ۶۳ هزار و ۱۸۱ نفر بود، نوع و الگوی تغذیه کودکان و نوجوانان جهان را بررسی کرده و دریافتند که ۲۲ درصد از کودکان ۷ تا ۱۸ ساله نشانههای اختلال در تغذیه را داشته و در این میان دختران بیشتر از پسران درگیر مشکل فوق هستند.
این مطالعات به طور خاص نشان داد: ۳۰ درصد از دختران و ۱۷ درصد از پسران به یکی از انواع اختلال خوردن مبتلا هستند. یافتههای محققان همچنین حاکی از افزایش مشکلات مرتبط با سلامت روان در بین جوانان در طول همه گیری ناشی از قرنطینه کرونایی است.
باید توجه داشت که اختلالات خوردن نوعی بیماری تحت تأثیر عوامل بیولوژیکی است که با اختلالات شدید در رفتارهای غذایی فرد مشخص میشوند. این اختلالات میتواند سلامت جسمی و روانی افراد را تحت تاثیر قرار داده و حتی در برخی موارد تهدید کننده زندگی باشد.
نویسندگان این مطالعه ادعا میکنند: این اولین متاآنالیز در نوع خود است که میزان اختلال غذا خوردن در میان کودکان و نوجوانان را تعیین میکند. به باور پژوهشگران، تغذیه نابسامان در دوران کودکی و نوجوانی ممکن است پیامدهای مرتبط با اختلالات خوردن را در بزرگسالی در پی داشته باشد. به همین دلیل، این نسبت بالای یافت شده نگران کننده بوده و محققان خواستار اقدام فوری و تلاش برای رسیدگی به این وضعیت هستند.
یافتههای این تحقیق همچنین نشان میدهد: نسبت اختلال تغذیه در میان جوانان با شاخص توده بدنی بیشتر و همچنین بالا رفتن سن، افزایش پیدا میکند. جوانانی که اضافه وزن دارند، ممکن است در حالی که سعی در کاهش وزن بدن خود دارند، از رفتارهای غذایی نامناسبی پیروی کنند.
اختلالات رایج تغذیه شامل بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی، اختلال پرخوری و اختلال مصرف محدودکننده اجتنابی است. به گفته پزشکان، بی اشتهایی شرایطی است که در آن افراد از خوردن اجتناب کرده و مثرف غذا را به شدت محدود میکنند. این اختلال همچنین میتواند به صورت مصرف مقادیر بسیار کمی از غذاهای خاص باشد.
متاسفانه بسیاری از این افراد مبتلا ممکن است به طور مکرر خود را وزن کرده و حتی زمانی که به طور خطرناکی کمبود وزن دارند، خود را دارای اضافه وزن ببینند.
نوع دیگر اختلال تغذیه رایج در بین کودکان، بولیما است. بولیمیا وضعیتی است که در آن افراد احساس عدم کنترل بر روی غذا خوردن خود را دارند. این اختلال عوارضی مانند استفراغ را به دنبال دارد که پرخوری را جبران میکند.